Lezing: Jacoba van Heemskerck van Beest 1876-1923

Honderd jaar geleden, op 3 augustus 1923 overleed de kunstenaar Jacoba van Heemskerck van Beest (geb. 1876). Zij experimenteerde volop met abstrahering en vereenvoudiging van het beeld. Met haar overlijden verloor Nederland een van zijn meest vernieuwende en internationaal georiënteerde kunstenaars. Jacoba was opgeleid aan de Haagse Academie van Beeldende Kunsten en had in Parijs lessen gevolgd bij Eugène Carrière. Vanaf 1906 verbleef zij zomers in Domburg, waar zij contact had met Jan Toorop en Piet Mondriaan. Net als laatst genoemde was zij – zoals vele kunstenaars in die tijd – zeer geïnteresseerd in de antroposofie. Kort voor WOI ontmoette zij Herwart Walden. Deze Duitse schrijver, dichter was zeer invloedrijk als uitgever van het avant-garde tijdsschrift Der Sturm en organisator van tentoonstellingen in zijn Berlijnse Galerie Sturm. Walden toonde Jacoba’s werk op de door hem georganiseerde, spraakmakende tentoonstelling Erster Deutscher Herbstsalon in 1913. De werkelijkheid was voor Jacoba een vertrekpunt voor een verkenning van innerlijke gevoelens. Het ging haar altijd om de weergave van de ziel der dingen